Θεανώ Καποπούλου, Πρόεδρος

Ονομάζομαι Θεανώ, γεννήθηκα στην Αθήνα και μεγάλωσα στη συνοικία του Παπάγου. Κατάγομαι από τη Μεσσήνη και το Αγρίνιο και μέσω γιαγιάς από την πολυαγαπημένη Χάλκη Δωδεκανήσου. Σπούδασα στο τμήμα Οικονομικής Επιστήμης του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΑΣΟΕΕ) και όλη η εργασιακή μου εμπειρία είναι στα χρηματοοικονομικά.

Είμαι παντρεμένη με Ολλανδό, έχω δύο παιδιά, το Φίλιππο (2012) και τη Δανάη (2014) και από το 2016 μένουμε στην Ολλανδία. Μου αρέσει πολύ ο χορός (Παραδοσιακοί και Latin Χοροί),  τα ταξίδια, το σκι, το διάβασμα και οι ξένες γλώσσες. Είμαι υπέρμαχος της οργάνωσης, της ομαδικότητας, της κοινωνικότητας και συμμετοχής σε δραστηριότητες!

Η συμμετοχή μου στα κοινά του Ελληνικού σχολείου Ουτρέχτης ξεκίνησε σχεδόν αμέσως με την άφιξή μου στην Ολλανδία, εφόσον ήταν από τα πρώτα πράγματα που αναζήτησα ερχόμενη από Ελλάδα. Θεωρώ απαραίτητο τα παιδιά μου να μεγαλώσουν με τα Ελληνικά έθιμα, τις Ελληνικές αξίες και να μάθουν τον Ελληνικό πολιτισμό και την Ελληνική ιστορία.

Περνώντας τα χρόνια, αναγνωρίζω ολοένα και περισσότερο τη σημασία του Ελληνικού σχολείου και προσπαθώ όσο μπορώ να βοηθάω στην καλύτερη οργάνωση του σχολείου, στην αύξηση του επιπέδου διδασκαλίας και μόρφωσης των παιδιών μέσω της οργάνωσης εξωσχολικών δραστηριοτήτων αλλά και με τις νέες συνεργασίες εκπαιδευτικών και καλλιτεχνών.

Θα συνεχίσω με καλή διάθεση να προσφέρω στο σχολείο μας και με ευχαριστεί ιδιαίτερα να συναναστρέφομαι, επικοινωνώ και να ανταλλάζω ιδέες με άλλους γονείς Ελληνόπουλων.

 

Σούλα Στάνκογλου Μερτζεμεκίδου, Αντιπρόεδρος

Λέγομαι Σούλα Στάνκογλου. Είμαι μητέρα του Γιάννη Μερτζεμεκίδη του τμημα Β1.
Είμαι γεννημένη και μεγαλωμένη εδώ στην Ουτρέχτη. 
Εκείνα τα χρόνια το Ελληνικό σχολείο ήταν εντεταγμένο σε αυτό το Ολλανδικό σχολείο De pijlstaart (τότε ονομαζόταν Bonifatiusschool).
Οπότε αυτό το σχολείο έχει και κάποιο προσωπικό συναίσθημα για μένα, γιατί εδώ φοίτησα και το ολλανδικό άλλα και το ελληνικό δημοτικό.
Υπήρξαν πολλές δυσκολίες και ειμαι μία απο τα πολλά άτομα που τρέξαμε να κρατηθεί το σχολείο ανοιχτό. Όποτε θέλετε είμαι στη διάθεσή σας να σας τα πω αναλυτικά.
Τα τελευταία χρόνια αυξήθηκαν οι μαθητές και χρειάζεται το σχολείο ενα συντονισμένο Σύλλογο.

 

Μαρία Στολάκη, Ταμίας

Λέγομαι Μαρία Στολάκη και είμαι η μαμά του Νικόλα (σχεδον 10 ετών) και της Δανάης (7 ετών), που φοιτούν στην Τετάρτη και στην Πρώτη τάξη του ελληνικού σχολείου, αντίστοιχα.
Ήρθα στην Ολλανδία για σπουδές, γνωρισα τον άνδρα μου και τελικά έχουν περάσει 15 χρόνια και εγω είμαι ακόμη εδω?.
Εχω σπουδάσει Τεχνολογία Τροφίμων αλλα κατέληξα να κανω ερευνα πανω στην εντερική μικροβιοχλωρίδα οπου και ειδικεύομαι και δουλευω.

Παράλληλα, μιας και η μουσική ηταν στη ζωή μου απο πολυ μικρή και σπουδασα στην Ελλαδα πιανο και μουσικοπαιδαγωγικα, διδάσκω πιανο και εισάγω βρεφη και νηπια στη μουσική μέσα από τους κύκλους μαθημάτων μουσικής που παρέχω στην Ουτρέχτη.

Θα ήθελα να συμμετάσχω περισσότερο στα κοινά του ελληνικού σχολειου, ωστε να βοηθήσουμε στο έργο των δασκάλων, που δεν ειναι και ευκολο! Παράλληλα, ευελπιστώ να μπορέσουμε όλοι μαζί να δημιουργήσουμε μια πλουσιότερη, δανειστική βιβλιοθήκη και να οργανώσουμε δραστηριότητες για όλες τις ηλικίες που να ενισχύουν τη δουλειά που γίνεται μέσα στην τάξη (βλέπε βιβλιοαναγνώσματα, θεατρικές παραστάσεις, διαδραστικά εργαστήρια) όσο γίνεται δυνατόν.

Ελπίζω να υπάρξουν και άλλοι γονείς που να θέλουν να βοηθήσουν γενικά και να κάνουν το ελληνικό σχολείο πιο ελκυστικό στα παιδιά μας! Στο χέρι μας είναι?!

 

Ζωή Σέμπου, Γραμματέας

Ονομάζομαι Ζωή Σέμπου, και η κόρη μου η Χριστίνα πηγαίνει φέτος στην πρώτη δημοτικού του σχολείου μας. 

Ηρθα στην Ολλανδία το 2009, εργάστηκα στον χρηματοοικονομικό τομέα αν και πάντα διατηρώ μια σχέση με την εκπαίδευση και ειδικά με την διδακτική των μαθηματικών.

Έχοντας δει την προσφορά του σχολείου μας,  θα ήθελα να αφιερώσω λίγο από τον προσωπικό μου χρόνο για να συμβάλλω όσο μπορώ στην λειτουργία του μέσα από τον σύλλογο, και για αυτό αποφάσισα να θέσω φέτος υποψηφιότητα για τις εκλογές του συλλόγου μας.  

Μιας και δεν γνωρίζω πολλούς από εσάς τους γονείς προσωπικά θα ήθελα να αναφέρω λίγα από τα συναισθήματα και τα όνειρα μου για το σχολείο μας. 

Καταρχάς ειμαι χαρούμενη που το σχολείο υπάρχει!  Υπάρχει πολλά χρόνια και έχει στηριχθεί στις προσπάθειες πολλών ανθρώπων, εκπαιδευτικών , εθελοντών, γονιων και παλιών μαθητών του σχολείου.  Γνωρίζω ότι υπήρχαν δύσκολες στιγμές που δεν ήταν δεδομένη η συνέχιση της λειτουργίας του και το να ξέρουμε ότι το σχολείο θα συνεχίσει να υπάρχει για πολλά ακόμη χρόνια είναι για μένα η πρώτη προτεραιότητα . Ειδικά τα τελευταία χρόνια που έχουν αυξηθεί οι μαθητές , η στήριξη του σχολείου με αποσπασμένους και εθελοντές εκπαιδευτικούς απαιτεί ένα συντονισμό από μέρους μας. 

Σε αυτήν την προσπάθεια νομίζω ότι όλοι εμείς οι γονείς χρειαζόμαστε. Η εμπειρία των γονιών που έχουν ήδη στηρίξει το σχολείο και άνθρωποι που ήρθαν πιο πρόσφατα στο σχολείο και στην Ολλανδία και μπορούν να μας φέρουν καινούργιο κέφι και ιδέες. 

    Επίσης, στο σχολείο μας έχουμε μαθητές που ήρθαν στην Ολλανδία από την Ελλάδα σε μεγαλύτεροι ηλικία , παιδιά που γεννήθηκαν εδώ, παιδιά που ακούν Ελληνικά στο σπίτι αλλά και παιδιά που το σχολείο είναι σχεδόν αποκλειστικά ο χώρος στον οποίο έρχονται σε επαφή με την ελληνική γλώσσα. 

Είναι δύσκολο για τους εκπαιδευτικούς αλλά το όνειρο μου είναι το σχολείο να μπορεί να προσφέρει κάτι σε όλα αυτά τα παιδιά με διαφορετικά επίπεδα στην ελληνική γλώσσα. Θα ήθελα το σχολείο να αγκαλιάζει όλα τα παραπάνω και να προσφέρει ερεθίσματα και βοήθεια σε όλα τα παιδιά μέσα από την διδασκαλία και την κοινωνικοποίηση τους. 

Τέλος θα ήθελα να βλέπω το σχολείο (όσο αυτό γίνεται πρακτικά) σαν μια φωλιά για πολιτιστικά και εκπαιδευτικά ερεθίσματα που είναι σε επικοινωνία με την σύγχρονη Ελλάδα. Δραστηριότητες όπως αυτές που είδαμε τα τελευταία χρόνια όπως η μυθολογία και τα μουσικά παραμύθια νομίζω ότι προσφέρουν αρκετά σε αυτήν την κατεύθυνση. Όταν μας το ξανα-επιτρεψουν οι συνθήκες, οργανισμοί όπως για παράδειγμα το ίδρυμα Νίαρχου, το μουσείο παιδικής τέχνης, ο οργανισμός “Θαλης και φίλοι”, θίασοι και τόσα αλλά εκπαιδευτικά ιδρύματα  είναι ανοιχτά για βοήθεια σε εμάς χωρίς απαραίτητα οικονομική επιβάρυνση. Εκδοτικοί οίκοι έχουν βιβλία να δωρίσουν, η μαθηματική εταιρία έχει περιοδικά που διανέμει δωρεάν . ‘Ομως  όλα αυτά χρειάζονται χρόνο και επικοινωνία Μια άλλη ιδέα θα ήταν ακόμα και οι ανταλλαγές μαθητών με ελληνικά σχολεία για μικρό χρονικό διάστημα, Στην Ολλανδία θα μπορούσε να γίνει μια εκπαιδευτική εκδρομή μαθητών από την Ελλάδα για μικρό χρονικό διάστημα ενώ στα παιδιά μας των μεγαλύτερων τάξεων θα μπορουσαν να παρακολουθήσουν μαθήματα σε ένα σχολείο στην Ελλάδα, Ξέρω ότι τώρα αρχίζετε να λέτε ότι όλα αυτά είναι  δύσκολα αλλά αν λίγα από αυτά  γίνουν τα επόμενα χρόνια νομίζω τα παιδιά μας θα είναι κερδισμένα.

 

Χάρης Πανώριος, Μέλος

Ονομάζομαι Χάρης Πανώριος. Είμαι πατέρας της Αλεξίας από το τμήμα Α2 του Δημοτικού.

Η σύζυγός μου Τέντυ, η Αλεξία και εγώ είμαστε 6.5 χρόνια στην Ολλανδία. Μένουμε στο Μάαρσεν.

Πιστεύω ότι μια σωστή παιδεία είναι το πολυτιμότερο αγαθό που μπορούμε να προσφέρουμε στα παιδιά μας. Η Ελληνική Παιδεία επιπλέον κρατάει ζωντανό το κομμάτι της Ελλάδας που έχουμε μέσα μας.

Θέλω να βοηθήσω στη σωστή λειτουργία και ανάπτυξη του Ελληνικού σχολείου της Ουτρέχτης.

 

 

 

 

Ντίνα Μπότσιογλου, Επίτιμο μέλος

Με λένε Κωνσταντίνα Μπότσιογλου και είμαι 40 ετών. Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Ουτρέχτη και μάλιστα πήγαινα σχολείο εδώ που σήμερα στεγάζεται το Ελληνικό μας σχολείο.Τότε βέβαια λεγόταν Bonifatius school. Είμαι παντρεμένη και έχω δύο κορίτσια. Την Ευαγγελία που είναι 18 χρονών και την Αφροδίτη που είναι 11 χρονών. Μου αρέσει να πηγαίνω έξω για φαγητό με παρέα, να διαβάζω και να χορεύω Ελληνικούς παραδοσιακούς χορούς που για πολλά χρόνια μάθαινα με το χορευτικό σύλλογο.

Ασχολούμαι πάρα πολλά χρόνια με το Σύλλογο. Ελπίζω πραγματικά να συνεχίσει το σχολείο να προσφέρει στα παιδιά μας τη γνώση της Ελληνική γλώσσας αλλά και την ιστορία της Ελλάδας και να δούμε και τα εγγόνια μας να έρχονται στο σχολείο αυτό!